Tajemnicza przyprawa w Oreo

Oreo to ciasteczka niemalże kultowe. Znają je fani „Przyjaciół” i „Sex and the city”. Nawet jeśli product placement nie był na tyle nachalny, by pokazać opakowanie, to Oreo, w charakterystyczny sposób kontrastujące czernią herbatników z bielą kremu, dają się rozpoznać bez trudu. Trudno odgadnąć, że za nieskazitelną bielą kremu w Oreo stoi składnik, którego próżno by szukać w babcinej spiżarni. No chyba, że babcia z domu była Skłodowska, a po mężu Curie.  Wtedy owszem, dwutlenek tytanu mógł walać się po domu w dużych ilościach, razem z polonem, radem i innymi rzeczami, którymi tak lubią bawić się dzieci. Jedno jest pewne, Oreo - z pysznym tytanowym kremem w środku - tam nie było. Oprócz kremu w Oreo dwutlenek tytanu wybiela między innymi karoserie samochodów, i ze względu na to szerokie zastosowanie rocznie sprzedaje się go na świecie za 17 mld dolarów. Technologią produkcji dwutlenku tytanu dysponuje koncern Du Pont, a od dawna pragną mieć ją także Chińczycy. Władze Państwa Środka nie zdały się w tej sprawie na swoje ośrodki badawcze, co byłoby drogą kosztowną, mozolną, a może nawet nieskuteczną. Wybrały rozwiązanie znacznie tańsze, szybsze i o udowodnionej skuteczności, a mianowicie przekupiły inżynierów pracujących dla DuPont. Kiedyś Vasco Da Gama żeglował miesiącami do Indii i Chin po przyprawy. Od tego czasu sytuacja uległa odwróceniu i dziś to Chińczycy przybywają po przyprawy do Kalifornii. Dosmaczanie wciąż jest jednak w cenie, a dwutlenek tytanu przebił w tej mierze nawet szafran, bo sprzedajni inżynierzy z DuPont za zdradzenie technologii jego produkcji dostali 20 mln dolarów. Na koniec jednak obeszli się smakiem, bo sprawa się wydała i we środę sąd w San Francisco skazał ich za szpiegostwo przemysłowe, z karą do 15 lat więzienia. I za co? Za ciasteczka?!